Bourtange

Bourtange lijkt een mooie Franse naam. Spreek het niet Frans uit! Want het suffix -tange betekent in Oost-Groningen zandrug. De bekende vesting ligt op een zandrug in het Bourtanger Moor, het uitgestrekte veengebied op de Nederlands-Duitse grens. De vesting werd na een opdracht van Willem van Oranje in 1580 aangelegd om te verhinderen dat de stad Groningen (die de zijde van de Spanjaarden had gekozen) vanuit Duitsland bevoorraad kon worden. Toen de stad zich in 1594 aansloot bij de Unie van Utrecht, werd de vesting omgekeerd en was de vesting een belangrijk onderdeel van de grensverdediging.
Door het ontwateren van het veen en het in gebruiknemen van het land door boeren, werd de schans minder effectief. Er werden rond 1742 daarom nieuwe leidijken aangelegd, waardoor het omringende gebied weer onder water kon worden gezet.
In 1851 met de komst van de vestingwet, werd de vesting ontmanteld en werd Bourtange een gewoon dorp.
Door de terugloop van de bevolking in de jaren 60 werd besloten tot reconstructie van de vesting, zoals die er in 1742 had uit gezien. Die reconstructie was gereed in 1992. Tegenwoordig wonen er 50 mensen binnen de vesting en wordt er in de omgeving gewerkt om opnieuw een "natte horizon" te krijgen om ook de landschappelijke context van de vesting te herstellen.

Bourtange ligt hier